Książka ta jest efektem wieloletnich badań, poszukiwań świadków, wertowania archiwów w Polsce i za granicą. Z tej mozolnej pracy zrodziła się niezwykła opowieść o ludziach i wydarzeniach, które w zupełnie nowym świetle pokazują historię działań Armii Krajowej, a szczególnie oddziałów „Sosienki” i „Garbnik” pod drutami kompleksu obozowego Auschwitz.
Można powiedzieć, że dopiero w książce Marcina Dziubka zapomniana przez dziesięciolecia prawda ujrzała światło dzienne. Okazuje się bowiem, że mieszkańcy ziemi oświęcimskiej wykazali się w czasach próby niezwykłą odwagą oraz poświęceniem dla drugiego człowieka bez względu na jego narodowość czy pozycję społeczną. Wartości, w które wierzyli, przekazywali następnym pokoleniom, dlatego też książka ta nie jest zawieszona w próżni.
Autor zaczyna swoją opowieść od zakreślenia tła dla dramatycznej akcji. Opowiada o niezwykłym mieście Oświęcim, w którym w zgodzie i wzajemnym szacunku żyli Polacy i Żydzi. Niemiecki najazd zmienił wszystko. Okupant stworzył prawdziwe piekło na ziemi wcielonej siłą do III Rzeszy. Polacy i Żydzi zostali wyrzuceni ze swoich domów i gospodarstw. Auschwitz miało się stać wzorcowym niemieckim miastem. W takich to okolicznościach rodzi się polski zbrojny ruch oporu i spontaniczna pomoc zwykłych ludzi dla więźniów i swoich sąsiadów. Marcin Dziubek z detalami przybliża sposób działania konspiracyjnych struktur i partyzantki.
Czytelnik może się sam przekonać o kompetencji i zaangażowaniu polskich dowódców i zwykłych żołnierzy, które to prawdy tak często były podważane. Akcje partyzanckie, które wielokrotnie miały sensacyjny przebieg, oraz pomysłowość i szaleńcza odwaga sprawiły, że oddział „Sosienki” odnosił niezwykłe sukcesy w walce o wolność więźniów obozu, bowiem wszystkie ucieczki z KL Auschwitz organizowane przez majora Jana Wawrzyczka były udane. Autor w swojej relacji sięga także do lat powojennych oraz czasów współczesnych, ponieważ rok 1945 nie przyniósł wolności i zaszczytów prawdziwym bohaterom Armii Krajowej. To najsmutniejsze i pełne goryczy historie o drugim zniewoleniu naszej Ojczyzny i pełnej bezsilnych gestów walce o prawdę, która – jak zauważył legendarny dowódca „Sosienek” – zachowała się najpełniej w dokumentach katowickiego gestapo.